روابط دختر و پسر از غالب دوستی های سال ها و دهه های گذشته خارج شده است و دختر و پسرها فقط با هم هستند تا وقت روزانه خود را پر کنند. البته برخی از این دختران و پسران نگران سرنوشت این رابطه نیز هستند. در این بین اما برخی دوستی ها از یک خیابان یا پاتوق های مختلف شروع می شود و پایان معلومی بر سرانجام آن نیست.

روابط دختر و پسر از جمله موضوعاتی است که هم اکنون برخی از کارشناسان و خانواده ها نسبت به نوع این روابط خرده می گیرند چرا که موجب تبعات سوء بسیاری شده است و جامعه شناسان رشد و افزایش  طلاق را از جمله یکی از مهمترین پیامدهای  دوستی های خیابانی برشمرده اند.

از طرفی روابط دختر و پسر در جامعه اجتناب ناپذیراست و ما نمی توانیم این روابط را به طور کامل از بین ببریم اما نکته قابل بحث اینجاست که آیا دختران و پسران جامعه ما در چارچوب دوستی های سالم پیش می روند؟ آیا مراعات ارزش های اعتقادی جامعه ،شهروندان و خانواده های آنان را می کنند؟ آیا این رابطه فقط با یک دختر و یا یک پسر همراه است؟ با این وجود نمی توانیم از رابطه های دختران و پسران در جامعه جلوگیری کنیم. گرایش به جنس مخالف از پدیده های شایع در دوره نوجوانی و جوانی است در این دوره نوجوان از رابطه با جنس مخالف لذت می برد که کنشی طبیعی از مراحل رشد انسان است اما مشکل زمانی ایجاد می شود که بعضی از جوانان فراتر از سطح و سن و سال تجربه خود وارد می شوند و روابط جنسی را آغاز می کنند.

نشست  آسیب شناسی روابط دختر و پسر با حضور مجید امیدی کارشناس جوانان، دکتر غفرانی استاد دانشگاه، نیلچی زاده مشاوره دختران در سازمان ملی جوانان و عشرت شایق کارشناس اجتماعی در خبرگزاری برنا  برگزار شد که بخش اول این نشست را در این قسمت می خوانید .

برنا: روابط دخترها و پسرها در جامعه وجود دارد و ما نمی توانیم این رابطه را به طور کامل از بین ببریم. اما نکته مهم این است که آیا دختران و پسران در چارچوب دوستی های سالم پیش می رود؟

غفرانی: قوی ترین میلی که خداوند آفریده میل بین دو جنس است. میلی که برای یگانه شدن در زن و مرد ایجاد شده است. بنابراین این میل قداست دارد و باید به آن توجه کرد.

اما برای کنترل آن نیز به نکاتی باید توجه کرد. متاسفانه سیستم آموزشی و اجتماعی به بحث خودشناسی توجه ای ندارد، سیستم آموزشی کشور فاقد سیستم خودشناسی برای افراد است و حتی جلوی خودشناسی افراد را می گیرد. بنابراین جوان های ما دچار یک بحران هویت اند که کرامت خود را به خوبی نمی شناسند.

به ویژه دخترها، زنان جامعه قداست خود را نمی دانند که معتقدم در این باره دین شناس ها و روحانیت در تبیین کرامت زن کوتاهی کردند خوشبختانه بسیار آیات تکریم آمیز در ارتباط با زنان داریم، اما زنان جامعه از آنها بی خبرند.

بنابراین زنان باید قدر خود را بدانند. الان به نظر می رسد که این موضوع کم رنگ است یعنی دختران، رفتار نامتعارف از خود نشان می دهند و در رسانه ملی هم این رفتارها تبلیغ می شود بنابراین می توان گفت خودشناسی مهمترین مسئله ای است که هنوز در بین مردان و زنان جامعه نهادینه نشده است و اگر درونی می شد شاهد این مسائل نبودیم. البته باید به مسئله پسران نیز به طور جدی توجه داشت. موقعیت پسرها در جامعه به خوبی دیده نشده است.

پسرها 6 سال دیرتر از دخترها به بلوغ می رسند در حالی که در اجتماع در بسیاری از مسائل با هم برابراند به عنوان مثال در کنکور باهم شرکت می کنند بنابراین آنان توانایی حذف دختران را ندارند چراکه سیستم آموزشی ما براساس حفظ مطالب است همچنین در اکثر مواقع دختران در رقابت با پسرها موفق تر هستند. هم اکنون بیش از 70 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی دختراند و پسرها در این موضوع مظلوم واقع شده اند اغلب دختران دارای کار خوب، حقوق مناسب و مدرک تحصیلی هستند اما پسران به سختی شغلی پیدا می کنند حتی در ازدواج هم پسران دچار مشکلات بسیاری هستند تمام این عوامل موجب شده است که ازدواج پسران به تأخیر افتد. همین امر ناخواسته جوانان را به سوی روابط ناسالم سوق می دهد. البته باید به اعتراض های سیاسی، ضعف اعتقادات دینی، مشکلات خانوادگی هم اشاره کرد.

برنا: الان وضعیت جامعه چگونه است؟
غفرانی:هم اکنون جوانان ما بسیار سالم هستند.اینکه تمایل به هم دارند نکته بسیار مثبت است این نشان می دهد که جوانان در سن رشد اند. از نظر مراحل رشد در 7 سال اول دختران و پسران هیچ احساسی بهم ندارند در 7 سال دوم تشخیص به یکدیگر دارند اما احساس ندارند و بیشتر دوست دارند که با هم جنس های خود بازی کنند.

اما در 7 سال سوم اگر رشد پیدا کنند به سمت جنس مخالف می روند.موضوعی که غربی ها نمی خواهند بین جوانان ما حاکم باشد. آنان دوست دارند به گونه ای این موضوع را از بین ببرند.

برنا: اما هم اکنون جامعه اینگونه نیست افراط ها و تفریط در گرفتن دوست مسئله اصلی جوانان شده است . این افراط ها در گرفتن چند دوست پسر و دختر مشکلات بسیاری را به دختران و پسرها زده است.

غفرانی: این فقط در تهران، اصفهان، مشهد و تبریز حاکم است. در شهرستان ها اصلا اینطور نیست.

برنا: باید قبول کرد که در این باره کتمان کاری هم می شود به ویژه در شهرستان ها؟الان شرایط به سمت دوستی های مثبت و سالم پیش نمی رود.

غفرانی: هم اکنون نباید اعلام خطر کرد دوران جنگ و همان زمانی که برای اولین بار از آمریکا وام گرفتیم باید زنگ خطر را به صدا درمی آوردیم آنان برای دادن وام 12 شرط داشتند که یکی از آن شرط ها برداشتن سهمیه در کنکور بود.

اولین وام ایران پشت پرده فرهنگی بسیاری داشت آنها می دیدند اگر دانشگاه به تصرف دخترها درآید و دختران مدرک و کار داشته باشند در چند سال آینده معضلات بسیاری برای جامعه ایجادمی شود. این زنگ خطر باید آنجا به صدا درمی آمد.هم اکنون احساس خطر فایده ای ندارد. با این حال اکنون باید جوان ها خود شان را خوب بشناسند گرچه آنان حرمت ها را حفظ کرده اند.
نمی خواهم بگویم فساد و فحشا وجود ندارد، اما در حجمی نیست که رسانه اجازه داشته باشد این را در سطح کشور طرح کند.

برنا: نباید در این باره آینده نگری کرد؟
بله، قبول دارم خطر برای کل کشور است و در درازمدت شهرستان های کشور هم به وضع تهران می رسند اما هم اکنون به این موضوع مبتلا نشدند.

برنا: شما معتقد به انجام فعالیت های پیشگیرانه نیستید؟

غفرانی: بله، باید پیشگیری کرد. الان دختران به تحصیلات بالا و مدرک و شغل دسترسی دارند اما پسران ندارند. باید برای این مباحث برنامه ریزی بلندمدت داشت.

برنا: قبول دارید که  وضعیت روابط دختران و پسران به یک بحران رسیده است؟
نیلچی زاده: تلقی خودم این است که این وضعیت بحرانی است علائم خطر هم قبل ها مشخص شد. اما متاسفانه اندیشمندان که در این زمینه فعالیت داشتند این موضوع را جدی نگرفتند.

البته از یک جهت هم می شود گفت که وضع روابط دختران و پسران ما در مقایسه با کشورهای غربی بحرانی نیست.
اما اینکه وضعیتی را تعیین کنیم باید آن را با گذشته خودش مقایسه کنیم و در مدل دوم باید دید که نوع روابط دخترها و پسرها چه فرقی با روابط دخترها و پسرها با دیگر کشورها دارد و در نوع سوم باید با مدل مطلوب سنجید . ما در این سه مدل به بحث گذشته روابط و مدل مطلوب توجه می کنیم تا ببینیم وضعیت کنونی ما بحرانی است و یا خیر؟ و اگر این وضع بحرانی است چه باید کرد؟
طبیعتا باید گفت که این موقعیت مطلوب نیست . وقتی به گذشته نگاه می کنیم می بینیم که این آسیب ها آن موقع وجود نداشته است به نظر می رسد هم اکنون بحث تاخیر سن مسئولیت پذیری پسران مهم تر از تاخیر سن ازدواج است.
یک نظرسنجی در سازمان ملی جوانان انجام گرفت در آن نظرسنجی مشخص شد که شغل و مسکن مانع اصلی برای ازدواج جوانان نیست. بلکه سن مسئولیت پذیری به تاخیر افتاده است.

و همین امر موجب شده تا جوانان وارد عرصه روابط غلط شوند ما در کشورمان دچار چنین مسئله ای هستیم.

برنا: در دختران چطور؟
نیلجی زاده:در بحث دختران هم مهمترین مسئله گمشدگی نقش هویت جنسی است.
وقتی دختران ما نقش هویت جنسی را گم می کنند به همین ترتیب در ارتباط با پسرها دچار مشکل می شوند و هم اکنون می بینیم که برخی دختران با ماشین ها نسبتا خوب دنبال پسران می روند این دختر کاملا دچار گم گشتگی هویت شده اند.

دختران جامعه ما هم اکنون مهمترین دغدغه هایشان یافتن شغل است اینکه استقلال داشته باشند متاسفانه زنان به ویژه مادران در خانواده ها هم همیشه به این دختران می گویند که هیچ وقت برای ازدواج دیر نیست.حسرت ها و آن آرزویی که مادر خودش نتوانسته پیدا کند، آن را به دخترش تحمیل می کند و این دختر به یک باور می رسد که انگار برای ازدواج دیر نیست.
وقتی از 30 سال عبور کرد وقتی با تنهایی خودش مواجه شد آنجا می فهمد که برای ازدواج دیر شده است. جالب اینجاست که دخترها بعد از دیپلم به جای اینکه دنبال درس باشند دنبال کارند.

برنا: چه کوتاهی انجام شده که وضع دختران به این صورت درآمده است؟
نیلچی زاده:متاسفانه مفاهیم دینی و اسلامی به زنان جامعه به خوبی آموزش نداده ایم.
در فرهنگ ایرانی قداست و کرامت زن را باید با سازوکار درون دینی دید. و اگر مباحث زنان را از فرهنگ های دیگر وارد کنیم زنان جامعه با یک تضاد مواجه می شوند که الان شاهدش هستیم.

سر و وضع یک دختر مسلمان ایران از هزاران فرهنگ مختلف است و زنان در جامعه دچار تعارض درون سیستمی دارند.

کرامت زن در جامعه ما دچار آسیب شده است اما هنوز جای خوشبختی است که اگر زن قداست خودش را در جامعه از دست داده مادر هنوز دارای حرمت است و مادر بودن هم بخشی از هویت زن است. باید نقش مادر بودن را به دختران خود به خوبی آموزش دهیم.

امیدی: یک واقعیتی را باید پذیرفت که مدل حکومت اسلامی در هیچ جامعه ای پیاده نشده است و فاصله نظر و با عمل بسیار است. گاهی اوقات ما برای خودمان فضای آرمان می سازیم. در این فضا خواهان تمامیت آن مدلی که در ذهن مان هستیم می گردیم اما باید بدانیم که اتفاقات بیرونی آن گونه نیست.

قبل از جمهوری اسلامی خانواده ها به واسطه عدم اعتماد به حکومت تربیت فرزندانشان را خودشان برعهده داشتند. اما بعد از انقلاب خانواده ها به معلم ها و مربی ها اعتماد کردند. در نتیجه امروز با یک واقعیت بسیار پیچیده مواجه شدیم. اما باید گفت که همه جوانان دارای روابط نا سالم نیستند
برنا: الان وضعیت روابط سالم است؟

امیدی: روابط سالم است اما قبول دارم در بخشی از بدنه جامعه روابط ناسالمی هم وجود دارد حتی برخی دخترهای ما الان احساس دین می کنند که برای دوستان دختر خودشان دوست پسر پیدا کنند این اتفاق در مدارس می افتد و باید در این باره جوانان را آگاه کرد.

نوشته شده در چهارشنبه 89/8/26ساعت 7:24 عصر توسط شیطونک نظرات ( ) | |